Temel hayvanat bahçesinde gezerken açık bulduğu bir kafesten içeri dalmış.

-Hoop, dur ne yapıyorsun, orası aslan kafesi, diye bağırışmışlar.Temel geri dönmüş,

-Sankim aslanınızı yedük, demiş.

Her zaman ki olağan seferlerinden birini yaparken, az ileride rayların üzerinde oynayan bir çocuk dikkatini çekiyor. Başlıyor korna çalmaya. Acak nafile, çocuk tınmıyor bile. Çok yakında da bir pazar yeri, tıklım tıklım. 400 kişi alışveriş için pazaryerini doldurmuş.

Temel düşünüyor, treni raydan çıkarsam 400 kişi ölecek. Çocuğa çarpsam bir tek çocuk ölecek. Yolculara danışmakta fayda var diyor kendince. Gidiyor vagonlara teker teker, yolculara durumu anlatıyor. Tüm yolcular görüş birliği içinde çocuğa çarpma kararını destekliyorlar.

Ertesi gün gazetelerde manşet:"Facia! Tren kazası, 401 ölü"

Temel'i mahkemeye çıkarıyorlar, hakim soruyor."Anlat bakalım nasıl oldu?"

Temel cevaplıyor;

"Her şey çocuğun raylardan çıkıp pazar yerine doğru koşmasıyla başladı hakim bey...

Temel, emeklilik günlerini, dağ başındaki evinde geçiriyormuş. En büyük zevki de gazete okumak. Ancak gazete alabileceği tek yer, dağın eteğindeki bakkal.

Temel'e zor geliyor bu kadar yolu gidip gelmek. Her sabah Fadime'yi gönderiyor günlük gazeteyi alsın diye.

Bir gün Fadime'nin canı sıkılıyor, kim alacak her gün her gün bu gazeteleri diyor ve aynı gazeteden 7 tane alıyor.

Bir hafta rahatım diyor kendi kendine. Nitekim Temel ne zaman gazete istese, aldığı gazetelerden birini uzatıyor.

4. gün Temel Fadime'yi yanına çağırıyor. Fadime ürküyor biraz, acaba farketti mi diye?

Temel konuşuyor;

"Fadime, dünyada ne salak insanlar var, 4 gündür aynı adam,aynı yerdeki ağaca arabasını çarpıyor."

Temel bir gün oğluyla 100 katlı bir otele gitmiş.Daha 10'uncu katta
-''Baba da haçan bişey söyliyeceğim.''
-''Uşağım, 100'üncü katta söylersin.'' demiş,
100'üncü kata gelince demiş ki:
-''Baba anahtari unuttuk.''

Amerikalı bir işçi Karadeniz illerinden birine çalışmak için gelir,yıllarca çalıştıktıktan sonra Amerika’ya geri dönmeye karar verir.tabi bu süre boyunca Karadenizliler Amerikalıya,Amerikalı da Karadenizlilere çok alışırlar.Karadenizliler bu işçiye bir hediye vermek isterler,baktıkça hatırlasın diye..düşünürler,taşınırlar ama ne vereceklerine bir türlü karar veremezler ve temele sormaya karar verirler.'ya hu temel; haçan biz bu americaluya ne hediye etsek te baktukça bizu haturlasın?'.temel bir süre düşündükten sonra cevap verir;'sünnet edun yeter.'

Laz alacaklılardan kaçmak için kapısının üzerine

"İstanbul'dayım" yazmış ve her kapı çaldığında tavan

arasına kaçıyormuş. Yine kapı çaldıktan sonra bu kez

büyük bir gürültü ile kapı kırılmış ve eve giren

birkaç kişi lazın eşyalarını dışarı taşımaya

başlamışlar. Bu durumu tavan arasından seyreden laz:

- Ulan şimdi İstanbul'da olmasam size

gösterirdim.

Biletine büyük ikramiye çıkan Temel'i üç ay sonra bakkal, kasap ve borçlu olduğu diğer esnaf yolda çevirmiş:
- Ula Temel, sana büyük ikramiye çıktığı halde üç aydır niye borcunu ödemeysun?
Temel sırıtarak yanıtlamış:
- Zencun oldi, değişti demesunlar diye...

Karadenizli vapur acentasina gitti: 'Biz vapuru kaçirduk, baska vapur bulur misunuz?' dedi. 'Kaç kisisiniz?', 'Yediyuz.'. Acenta yetkilisi bu kadar müsteriyi kaçırmamak için hemen yeni bir vapur istedi. Vapur geldiğinde Karadenizli ve arkadaşları rıhtımda toplanmışlardı. Ama nedense fazla kalabalık değillerdi. Görevli sordu: 'Hani yedi yüz kiiiydiniz?'. 'Doğridur, işte pir, içi, uç, dort,peş, alti, yedi. Toplam yediyuz daa..' dedi Karadenizli. Kafasi attı acenta yetkilisinin. Karadenizliyi bir güzel dövdü ve: 'Eger, bir daha (i) yerine (u) dersen, canına okurum...' dedi. Aynı Karadenizli birkaç gün sonra bir bakkala gitti. 'Bana bir mim verin...' dedi. Bakkal anlayamadi, birkaç kez tekrar ettirdi, sonra eliyle göstermesini istedi. Karadenizlinin işaretine bakınca: 'Yooo, o mim değil mumdur.' dedi. 'Olsun, mim demek, dayak yemekten iyidir.' dedi Karadenizli.

Karanlık bir tepe üstünde 1 şey görmüşler. temel bence bu bir keçi demiş. tursun ise bence bu olsa olsa kartaldır demiş. keçiydi kartaldı bir tartışmaya girmişler.Sonra o tepeye çıkarak havyanı görmeye gitmişler. Tam yaklaşırken o hayvan uçarak kaybolmuş. bunun üzerine Dursun ula Temel ben sana demedim mi kartal diye. Temel şaşkın bir ifadeyle ula ömrümde ilk defa uçan bir keçi gördüm demiş.

İhtiyar Temel doktora gider, sol ayağı ağrımaktadır.
Doktor muayene eder:
- Yaşlılıktan, yaşlılıktan!
Temel doktorun teşhisini beğenmez.
- Doktor bey, haçan sağ ayağum da aynı yaştadır, o niçun ağırmayi?

Temel işhanında çay ocağı işletmektedir.

Üst kattaki işyerlerinden biri seslenir:

-Temel efendi, dört çay yap. Biri açık olsun.

Çaycı Temel cevap verir:

-Abi, hangisi açık olsun?!

Temel askerliğini yapıyormuş. Bölükte kırk ere izin vermişler. Geç kalırlarsa çadır hapsi var, ancak iyi bir mazeretleri olursa affedilecekler. Kırk kişiden otuz dokuzu da geç kalmış, hep aynı mazeret:

- Atla istasyona celeydum. At çatladi, tren kaçti, geç kaldum. Derken kırkıncı da tamamlanmış, Temel çıkagelmiş.

- Senin de mi atın çatladı, diye sormuşlar.

- Hayır, demiş. Yoldaki otuz tokuz at leşini geçemedum.