Otel görevlisi, otele girip resepsiyonda kaydını yaptıran müşteriye sordu:
- Sabah sizi kaçta uyandırmamızı istersiniz?
Müşteri başını salladı:
- Hiç gereği yok, her sabah saat beşte kendim uyanırım.
Resepsiyondaki görevlinin yüzü güldü:
- Aman ne iyi ne güzel! Sizden rica etsem uyandığınız zaman bizi de uyandırır mısınız?

Okul bahçesindeki üç öğrenci, babalarıyla övünüyorlarmış:
- Benim babam çok usta bir tamircidir, en külüstür arabayı bile tıkır tıkır çalışır hale getirir.

- Benimki de çok yetenekli sıvacıdır, en çirkin evi bile bir sıvadı mı en güzel hale getirir.

- Benim babam körlerin gözlerini bir anda iyi eder, tekerlekli sandalyedekileri yürütür, hatta kolu olmayanların kollarını çıkartır.

Son öğrencinin söyledikleri diğer ikisine çok ilginç gelmiş, sormuşlar:
- Baban evliya mı?
Çocuk cevap vermiş:
"Hayır, zabıta!

Bir kalp doktorunun arabası bozulmuş ve tamire götürmüş. Motor ustası arabasının motor kaputunu açıp bir süre arabanın motoruna doğru bakmış. Daha sonra kalp doktoruna dönerek:
─ Size bir şey soracağım, siz insanın kalbini tamir ediyorsunuz, bense arabanın kalbini yani motorunu tamir ediyorum.
Mesela ben birazdan motora bir bakışta problemin neresinde olduğunu anlayacağım. Kapakçıkları temizleyeceğim, gerekirse motorun kablolarını, parçalarını, yağını değiştireceğim.
Hatta çok gerekirse motoru tamamen çıkarıp yerine yenisini takacağım. Neredeyse ikimiz de aynı işi yapıyoruz.
Ama siz neden benden birkaç kat fazla para kazanıyorsunuz ?
Bu haksızlık değil mi? Demiş.

Kalp doktoru motor ustasına bakıp hafifçe gülümsemiş. Daha sonra ustanın kulağına eğilerek şöyle söylemiş:
─ Bu söylediklerinin hepsini motor çalışırken yapmayı denesene. Ben öyle yapıyorum çünkü.

Sarışın kucağında bebekle eczaneye girmiş. Eczacıya bebeği tartmak istediğini söylemiş.
Eczacı:
– Bebek tartımız şu an bozuk. Onun için anneler bebeklerini kucaklarına alıp büyük tartısına çıkıyorlar. Sonra ben bebeği kucağıma alıp anneyi bir daha tartıyorum. Aradaki farktan da bebeğin ağırlığını bulmuş oluyoruz.
Sarışın Hay aksi şeytan deyip kapıya doğru yürüyünce eczacı merak edip sormuş:
– Ne oldu hanımefendi? Sarışın;
– Ben bu bebeğin annesi değilim ki, teyzesiyim. Gidip bebeğin annesini çağırayım bari...

Köyün imamı bir gün namaz kıldırırken istemeyerek de olsa osurmuş. Sonrasında olay duyulmuş ve bütün köy imamla alay etmeye başlamış. İmam hemen eve gelip karısına:
- Çabuk pılıyı pırtıyı topla, buradan gidiyoruz. Ben burada duramam artık, rezil oldum.

Demiş. Bunlar ailecek her şeyi toplayıp gitmişler. Aradan otuz-otuz beş yıl geçmiş. İmam karısına dönüp:
- Artık benim olay unutulmuştur, gel köye geri dönelim.

Demiş. Kadının gönlünü yapıyor ve bunlar tekrar toplanıp köye gidiyor.
Bunlar daha köye girmeden köyün merasında bir çoban da koyunları otlatıyormuş. İmam çobanın yanına oturuyor.
- Oğlum sen kimsin, kimlerdensin?
Çoban kendini anlatıyor. Sonra imam çobana:
- Kaç yaşındasın?
Çoban da:
- Valla amca ben yaşımı filan bilmem ama burada bir imam varmış, onun osurduğu sene ben doğmuşum.
İmam da karısına dönüyor:
- Hadi karı hadi toparlan sen, bizim osuruk tarih yazmış.
Diyor ve geldikleri yere dönüyorlar.

Bir Makine Mühendisi, bir elektrik mühendisi ve bir bilgisayar mühendisi bir gün eski bir araba ile yola çıkmışlar.

Issız bir otobandan geçerken, araba aniden durmuş, baktılar çalışmıyor, Makine Mühendisi:

- "Ben şimdi hallederim!" diyerek atılmış, önce arabanın altına yatmış, kaputu açmış, bir kaç girişi sıkıştırıp, bir kaç yere çekiçle filan vurmuş ama tık yok!

Başı eğik arabaya geri dönmüş. Bunun üzerine elektrik mühendisi atılmış hemen, o da elektrik girişlerini, sigortaları kontrol etmiş, kablolarla oynamış ama hareket yok!

Bunun üzerine ikisi birden dönüp, bilgisayar mühendisine bakmışlar. Sıranın kendisine geldiğini anlayan bilgisayarcı,

"Eeee şey, arabadan bir çıkıp tekrar girsek?" (Bilgisayar mı sandın!!!. Resetleyip tekrar girince araba çalışsın :))

Bir hafta sonu, bir makine mühendisi, bir elektronik mühendisi ve bir bilgisayar mühendisi üç arkadaş arabayla, dağ evine pikniğe gitmek isterler. Giderlerken ıssız bir yerde arabaları bozulur. Hepsi de bunun nedeni hakkında kendi mesleki tecrübelerini de katarak yorum yapmaya başlarlar.
Makine mühendisi:
- Bunun mutlaka mekanik bir arızası vardır, der.
Elektronik mühendisi:
– Yok yok bunun ateşlemesinde bir problem var, bujilerini temizleyelim, der.
Bilgisayar mühendisi ise şöyle konuşur:
- Çıkıp bir daha girelim belki düzelir!

Savcı, morgdaki üç cesedi incelemek üzere gelmişti. Birinci ceset sırıtıyordu. Savcı nedenini sordu.
- Milli piyangodan büyük ikramiyeyi kazanmış, sevincine dayanamamış, kalp krizi geçirip ölmüş, dediler.
İkinci ceset de sırıtıyordu. Savcı sordu:
- Bu neden sırıtıyor?
- Bunun da oğlu doğmuştu. Sevinçten kalbine yenik düştü.
Üçüncü ceset Temel'in kömür halindeki cesediydi. O da sırıtıyordu.
- Bu neden oldu? Diye sordu savcı.
- Efendim, buna yıldırım çarptı.
- Peki, neden sırıtıyordu?
- Fotoğrafını çekiyorlar sanmış.

Şakacı bir pilot iniş yaparken, her seferinde kuleye:
- Bilin bakalım ben kimim? Der. Kuledekiler çok sinir olur. Bir gece pilot yine:
- Bilin bakalım ben kimim? Der. Kuledekiler de ışıkları söndürür.
- Bil bakalım pist nerede?

Taksicilikte ilk günü olan şoförün taksisine binen müşteri şoföre bir şey sormak için hafifçe omuzuna dokunur. Şoför bir çığlık atıp, direksiyonun kontrolünü kaybeder ve kaldırıma çıkıp, arabayı zar zor durdurur ve arkaya dönüp müşteriye:
- Bir daha bunu yaparsan gözünü patlatırım! diye bağırır.

Müşteri;

- Azıcık dokunmanın sizi bu kadar korkutup sıçratacağını düşünemedim, özür dilerim, der.

Kendini toparlamış olan şoför, müşteriye dönüp:

- Haklısınız, sizin kabahatiniz yok, bugün benim ilk günüm, 25 senedir cenaze arabası şoförüydüm de...

Uçak, dünyanın en kalabalık hava meydanlarından biri olan Londra Heathrow'a yaklaşırken hoparlörlerden pilotun sesi duyuldu:

- Sayın yolcular, biraz sonra Londra'ya inmiş olacağız. Londra'da hava hafif yağmurlu ve sıcaklık...

Tam o sırada pilottan:

- "Aman Tanrım..." diye korkunç bir feryat duyuldu ve yolculara bir asırmış gibi gelen üç beş saniye boyunca hiçbir ses çıkmadı.

Biraz sonra pilot tekrar konuşmaya başladı.

- Sayın yolcular demin sizleri çok korkuttuğum için özür dilemek istiyorum. Ama hostes yanlışlıkla üstüme koca bir fincan sıcak kahve döktü. Canım çok yandı. Hele pantolonumun önünü bir görseniz...

Bu sırada arkadan bir yolcu bağırdı:

- Asıl siz bizim pantolonların arkasını bir görseniz...

Bir mahkemede şahit olarak o bölgede yaşayan ve herkesin tanıdığı yaşlı bir kadın çağrılır.
Bir davada tanıklık etmesi için kürsüye çağrılır.
Yaşlı kadın yerine oturur ve davalının avukatı kadına yaklaşır ve:
- Bayan Jones... Beni tanıyor musunuz?
deyince yaşlı teyze cevap verir:

- Ah evet Bay Williams sizi çocukluğunuzdan beri tanıyorum. Siz taa o zamanlar bile aileniz için tam bir baş belasıydınız. Sürekli yalan söylüyorsunuz, karınızı komşunuzla aldatıyorsunuz, en yakınım dediğiniz insanların arkasından konuşuyorsunuz, 2 dolar fazla kazanmak için herkesi satarsınız...

Davalının avukatı başta olmak üzere bütün salon şok olur..
Adam ne yapacağını bilemez bir halde kadına tekrar sorar:
- Peki Bayan Williams, ya karşı tarafın avukatını tanıyor musunuz?"

Kadın yine cevaplar:
- Elbette tanıyorum. Çocukluğunda ona dadılık yapmıştım. Tembel, ödlek ve alkolik adamın tekidir. Etrafında bir tek dostu yoktur ve herkes onun hala geceleri altına kaçırdığını söylüyor.
Yine herkes şoktadır...
Bütün salonu bir gürültü kaplar.

Hakim kürsüye tak tak tak vurup herkesi susturur ve her iki tarafın avukatını da kürsüye çağırır.. Ve ikisine de eğilmelerini söyleyerek kulaklarına şunu fısıldar...

- Eğer bu kadına beni tanıyıp tanımadığını sorarsanız ikinizi de harcarım.