Nasrettin Hoca bir gün eşeğini almak için ahıra gitmiş. Eşşeğini alıp sırtına binmiş ama ters binmiş. Oradan geçen bir adam hemen sormuş:

Hoca eşşeğe neden ters bindin?

Hoca ise cevap vermiş:

Eşşeğin dikiz aynaları yok da ondan.

Bazı insanlar mümkün olmayan işler peşinde koşup durur. Nasreddin Hoca böyle kişilere bir gün ders vermek istemiş. Elinde koca bir kova yoğurt mayasıyla gölün kenarına gelmiş. Başlamış kaşık kaşık dökmeye :

- Ne yapıyorsun böyle Hoca? demişler.

- Göle yoğurt mayası çalıyorum, demiş kıs, kıs gülerek.

- Olur mu demişler, göl yoğurt mayası tutar mı hiç? Hoca hemen cevabı yapıştırmış.

- Ya tutarsa...

Nasrettin Hoca'ya sorarlar:

- Hocam gün ağardığında insanların kimi o tarafa kimi bu tarafa gidiyor. Sebebi hikmeti ne ola ki?

- Hepsi bir yana gitse dünyanın dengesi bozulur da ondan...

Nasrettin hocanın hanımı dere kenarında çamaşır yıkıyormuş. Bir karga sabunu kapıp kaçmış. Kadın telaşlanmış ve Hocaya bağırmış.

- Hoca, Karga sabunu kaptı

Nasrettin Hoca, karganın arkasından bakan hanımına şöyle demiş:

- Üzülme hanım; baksana kargaya, üstü başı simsiyah. Demek ki onun bizden daha çok ihtiyacı var sabuna.

Hoca bir gün pazara giderken eşşeğine ters bir şekilde gidiyormuş. Bunu gören köylüler hocaya neden eşşeğe ters bindin düz binmedin diyorlarmış. Hoca da eşşeğin tersi düzümü olur demiş.

Nasrettin hoca ve arkadaşı bir gün akşam yemeğine gitmişler yemekte kuru fasulye yemişler sonra Nasrettin hoca yerde arkadaşı sandalyede oturuyormuş. Bir süre sonra gazı sıkışan arkadaşı osurmuş ama osurmamış gibi davranarak sandalyeyi gıcırdatmış. Nasrettin hoca da demiş ki;

- Sesini benzettin ama ya kokusu ne olacak

Gözü ağrıyan biri Nasrettin Hoca ya rastladığında bir salık vermesini istemiş. Hoca; Valla, demiş. Ne diyeyim,geçenlerde benim dişim ağrımıştı,çektirdim de kurtuldu...

Eskiden takvim bugünkü kadar yaygın değildi. Hele köylerde ancak önemli bazı olaylara göre zaman belirlenirdi. O yüzden özellikle Ramazan'da günleri şaşırmamak için bazı usuller uygulanırdı.

On bir ayın sultanı Ramazan ayı daha gelir. Nasreddin Hoca zamanı belirlemek için bir çömlek alır bir yığın ufak taş toplar. Akşam olduğu zaman bu taşlardan bir tanesini çömleğe atardı. Ramazan'ın kaçı olduğunu öğrenmek isteyince çömlekteki taşları sayardı.

Hoca'nın bu usulünü bilen bir arkadaşı Hoca'ya küçük bir şaka yapmak ister.
Bir gün gizlice Hoca'nın taşları büyüklüğünde bir kucak taşı çömleğe boşaltır.
Sonra doğruca Hoca'nın yanına gider ve sorar:
- Hocam, bugün Ramazan'ın yirmi dördü mü, yirmi beşi mi? Arkadaşlarla bir karara varamadık.
Bana Hoca'ya git danış. O bilir, dediler.
Hoca:
- Olur, şu bizim çömleğe bir bakalım, der. Hoca, çömleğin yanına gider. İçindeki taşları saymak için boşaltır. Hayretler içinde kalır. Taşları sayar, tam 124 tane taş vardır. Kendi kendine:
- Allah Allah! Hiç böyle şey olmaz diye söylenir.
Soru soran adamın yanına geri gelir:
- Bugün Ramazan'ın altmış ikisi der. Adam:
- Aman Hocam Hiç böyle şey olur mu? Hiç ay altmış iki çeker mi?
Hoca:
- Sen gene şükret, ben insaflı davrandım da yarısını söyledim.
Benim çömleğin hesabına kalsaydı bugün Ramazan'ın yüz yirmi dördü idi, der

Nasreddin Hocanın komşusuna ip lazım olmuş. Hocaya gitmiş kapıyı çalmış. Hoca
kapıyı açmış. Komşu selâmunaleyküm hocam, demiş. Hoca da ve aleyküm selâm diye karşılık vermiş. Adam hemen konuya girmiş:
-Hocam bana ip lazım oldu sendekini bana ödünç verir misin? Demiş.
Hoca:
-Verirdim komşu ama bizim hatun ipe un serdi, demiş.

Komşu:
-Aman hocam hiç ipe un serilir mi? demiş.
Hoca kızmış:
-Ah bre köftehor vermek istemediğimde öyle bir serilir ki, demiş.

Hoca bir gün evinde uğraşırken, gücü kuvveti yerinde fakat utanmadan aylak aylak gezen bir adam, Hoca'nın kapısını çalar ve tanrı misafiri olduğunu söyleyince, Hoca elindeki işini bırakıp benimle gel diyerek adamı Akşehir'in merkezine getirir ve camiyi işaret ederek:
- "Sen yanlış kapıyı çaldın adamım eğer tanrı misafiriysen bak işte tanrının evi orası!"

Karısı ve dört çocuğuyla beraber tek göz evde yaşayan bir adamı ziyarete giden Hoca halinden şikayet eden adama, kendisine yardım edeceğini ama öncelikle bir şartı yerine getirmesi gerektiğini söyler. Adam hemen kabul eder ve sarılıp Hoca'nın ellerini öper. Hoca, adama eşeğini, keçisini ve tavuklarını da evin içine almasını ve haftaya kendine gelmesini söyleyince adam önce buna şaşırsa da Hoca'nın bir bildiği vardır deyip çaresiz kabul eder. Ertesi hafta gelen adam bir haftada canıma tak etti Hocam ne yapacağız şimdi der. Hoca, gayet sakin eşeği evden çıkarmasını ve haftaya tekrar gelmesini söyleyip adamı gönderir, diğer hafta keçiyi sonrada tavukları evden çıkarttır. Sonunda adam gelerek:
- "Allah senden razı olsun Hocam sanki dünyaya yeniden doğmuş gibi oldum."

Nasrettin Hoca bir gün berbere gitmek için evden çıkmış. Hava çok güzelmiş. Berber dükkanına varınca içeri girmiş koltuğa oturmuş. Onun yardımcısı olan çırağı varmış. Üstelik çırak biraz acemiymiş. Çırak başlamış Hocanın saçını tıraş etmeye. Fakat usturayı Nasrettin Hocanın başında gezdirdikçe acemiliğinden Hocayı yaralıyormuş. Kanayan her yerine de pamuk bastırıyormuş. Acemi çırak ne kadar uğraştıysa da doğru dürüst tıraş etmeyi becerememiş. Hoca sonunda dayanamamış, oturduğu yerden kalkmış.
- Ne oldu Hocam? Daha işimiz bitmedi ki, demiş çırak. Nasrettin Hoca gülümseyerek cevap vermiş:
- Yeter yeter! Sen benim başımın yarısına pamuk ektin. Bırak ben de geri kalan kısmına keten ekeyim...