Nasrettin hoca her seferinde ayın kaç olduğunu unuturmuş.Bir gün aklına bir fikir gelmiş.Fikri her gün bir keseye taş atsa öğrenirmiş ayın sonunda.Bu fikri uygularken hocanın küçük kızı bunu bir oyun sanıp içine tam 60 tane taş atmış.Bir zaman komşuşu gelmiş ah hocam bugün ayın kaçı diye sormuş.60ı demiş hoca .Komşusu,aman hoca ne yaptın bir ay otuz gündür.Demiş.Hoca,aman dediğin şeye bak asıl bugün ayın 90 ı ben acıdım da otuz gün indirdim demiş.

- Kıyamet ne zaman kopar? Diye Hocaya sormuşlar, O da:
- Hangi kıyamet? demiş.
- Kıyamet kaç tanedir? demişler.
- Aslında kıyamet iki tanedir. Kişinin kendi ölümü küçük kıyamet, dünyanın parçalanması ise büyük kıyamettir. Bizim ev için sorarsan karım ölürse küçük kıyamet. Ben ölürsem büyük kıyamet! diye karşılık vermiş.

Nasreddin Hoca sürekli ikilemeli konuşan bir arabacıya bir gün der ki:
- Efendi, benim eşyalar taşınacak, gel de taşı. Arabacı;
- Neler var? Diye sorar. Hoca;
- Dolap molap, yatak matak, sandalye mandalye, der. Arabacı;
- 50 Akçeni alırım Hoca, der. Hoca;
- Olur, der. Arabacı eşyaları taşır, Hoca adama 25 Akçe verir. Adam;
- Hoca, bu paranın yarısı, der. Hoca;
- İyi ya işte, sen de eşyaların yarısını taşıdın; dolabı götürdün, molap kaldı, yatağı götürdün, matak kaldı, der.

Bir gün Nasreddin Hoca ve arkadaşları iddiaya tutuşmuşlar. Eğer Hoca karanlık ve soğuk bir gecede, sabaha kadar köy meydanında bekleyebilirse arkadaşları ona güzel bir ziyafet çekecekmiş. Şayet bunu beceremezse o, arkadaşlarına ziyafet çekecek.

Kararlaştırılan gün Hoca meydanın ortasında, sabaha kadar tir, tir titreyerek beklemiş. Sonra yanına gelenlere:
— Tamam, demiş. İddiayı kazandım.

— Ne oldu, ne yaptın, demişler.

— Bekledim sabaha kadar, demiş.

— Hayır, demişler. Sen gökteki yıldızın ışığıyla ısındın. İddiayı kaybettin! Ziyafetimizi hazırla.

Hoca çaresiz kabul etmiş. Ziyafet vakti kocaman bir kazanın altına minicik bir mum koymuş. Güya yemek pişirecek.

— Ne yapıyorsun? Demişler.
Kıs, kıs gülerek cevap vermiş:

— Bu mum sıcağıyla size yemek pişireceğim arkadaşlar. Gökteki yıldızın ışığıyla ben nasıl ısındıysam, bu kazandaki yemek de öyle pişecek...

Nasreddin Hoca pazarda dolaşırken, bir papağanın on iki altına satıldığını görünce şaşıp kalarak yanındakilere sormuş:

- "Bu kuş neden bu kadar para ediyor?"

- "Bu papağandır" demişler, "konuşur."

Hoca doğru evine gitmiş. Hindisini koltuğunun altına alıp pazara getirmiş.

- "Kaça hindi ?" diye sormuşlar.

- "On beş altın" demiş Hoca.

- "Bir hindi on beş altın eder mi?" demişler.

- "Görmüyor musunuz !" demiş Hoca; "yumruk kadar papağanı on iki altına satıyorlar."

- "Onun marifeti var, insan gibi konuşur. Ya seninki ne yapar ?" diye sormuşlar.

- "O düşünmeden konuşur" demiş Hoca ;

- "Bu da insanlar gibi düşünür."

Hocanın kızı müthiş bir gümbürtü duyup seslenir:

- Baba, bu ses nedir ?

- Hiç kızım hiç, kavuk merdivenden yuvarlandı da.

- A! baba, kavuktan bu kadar çok ses çıkar mı?

- Çıkar kızım çıkar. İçinde ben olursam çıkar.

Nasrettin Hoca'ya sormuşlar:

- "Kimsin?"

- "Hiç" demiş Hoca, "Hiç kimseyim." Dudak büküp önemsemediklerini görünce, sormuş Hoca:

- "Sen kimsin?"

- "Mutasarrıf" demiş adam kabara kabara.

... - "Sonra ne olacaksın?" diye sormuş Nasrettin Hoca.

- "Herhalde vali olurum" diye cevaplamış adam.

- "Daha sonra?" diye üstelemiş Hoca.

- "Vezir" demiş adam.

- "Daha daha sonra ne olacaksın?"

- "Bir ihtimal sadrazam olabilirim."

- "Peki, ondan sonra?" Artık makam kalmadığı için adam boynunu büküp son makamını söylemiş:

- "Hiç"

- "Daha niye kabarıyorsun be adam. Ben şimdiden senin yıllar sonra gelebileceğin makamdayım: "Hiçlik makamında..!"

Nasrettin hoca eşiyle birlikte gezmeye gitmeyi planlar, eşi arabayla gitmek ister ama nasrettin hoca'nın arabası yok Nasrettin hoca cenaza işlerinde çalışan bir arkadaşından cenaze arabasını alır eşi de der ki geze geze bunu mu buldun?

Nasrettin hoca: insanlar bu arabaya binmek için ölüyorlar sen nesini beyenmiyorsun demiş ve bitmiş :D :D :D hahaha çok komik

Bir gün hava çok sıcakmış.Nasrettin Hoca boncuk boncuk terliyormuş.Derken sokakta oynayan çocukları görmüş.Biraz serinlemek ve çocukları seyretmek için bir ağacın altına oturmuş .Cebinden mendilini çıkararak terini silmiş .Kahkahalar atarak top oynayan çocukları izlemeye dalmış.dersimiz.com Hoca çocukları izlerken mahallenin en yaramaz çocuğu ali hoca'nın başındaki kavuğu kapmış.
Hoca ne olduğunu anlayamadan ALİ,kavuğu arkadaşlarına götürmüş.Çocuklar kavuğu birbirlerine atarak oynamaya başlamışlar.Hoca kavuğunu geri almak için onlara doğru koşmuş.Çocuklar HOCANIN geldiğini görünce dört bir yana dağılmışlar.Hoca kavuğu elinde tutan çocuğa yaklaşınca çocuk,kavuğu diğer arkadaşına atıyormuş.Kavuk böyle sürekli el değiştiriyormuş.Hocanın oradan oraya koştuğunu gören komşusu Hocaya yardım etmek istemiş ama hiçbiri çocukları yakalayamamış.Bu kovalamaca uzun süre devam etmiş.Sonunda Hoca çocukların arkasından koşamayacak kadar yorulmuş.Nefes nefese kalmış, dizlerinin üstünde çökmüş.Bir süre sonra kavuksuz olarak eve dönmüş hanımı onu böyle görünce şaşırmış bey sen kavuğunu hiç başından çıkarmazdın hayrola bir şey mi oldu? kavuğun nerede?
Nasrettin Hoca hanımına gülümseyerek cevap vermiş :
sorma hanım benim kavuk çocukluğunu özlemiş şimdi komşu çocukları ile birlikte sokakta oyun oynuyor

Arkadaşlarından biri Hocaya sorar:

- Hoca, Dünya kaç metre?

Tam o sırada bir cenaze geçiyormuş yanlarından. Hoca onu göstererek:

- Ona sor! Bak, ölçmüş biçmiş, gidiyor!..

BİR GÜN NASRETTİN HOCA ÇARŞIYA GİDERKEN YOLDAKİ ÇOCUKLARA SORAR:ÇARŞIDAN BİR ŞEY İSTERMİSİNİZ? COCOKLARDA DÜDÜK İSTER AMA BİRTANE ÇOCUK PARA VERİR.HOCA ÇARŞIDAN DÖNERKEN ÇOCUKLAR SORAR DÜDÜKLERİMİZ NEREDE.HOCA SADECE PARAYI VEREN ÇOCUGA DÜDÜK VERİR.DİGER ÇOCUKLAR BİZİM DÜDÜKLERİMİZ NERDE DİYE SORAR. HOCADA PARAYI VEREN DÜDÜGÜ ÇALAR DER....

Nasrettin Hoca çıktığı ağaçtan düşmüş, oflayıp puflamış. Yanına gelenler:
- Azıcık sabırlı ol Hoca! Ne oldu ki bu kadar nazlanırsın, demişler. Hoca:
- Siz hiç ağaçtan düştünüz mü? Diye sormuş.
Oradakiler bir ağızdan:
- Hayır, demişler. Hoca da demiş ki:
- Öyleyse siz gidin de ağaçtan düşen birisi gelsin benim yanıma.