Nasreddin Hoca kuyunun başında durmuş aşağı bakarken kavuğunu düşürmüş. Kuyu derin inip alamaz. Kavuksuz eve gidemez. Soran olsa kavuğumu düşürdüm diyemez. Alay ederler. Bahçeden marul, maydanoz koparmış. Küçük parçalar halinde kuyuya atmaya başlamış. Burada ne yapıyorsun Hoca, diye soranlara;
- Akşam yemeği için, sebzeli kavuk çorbası hazırlıyorum, demiş.
Adamlar, kuyuya bakıp, olabilir, deyip gitmişler. Hava karardıktan sonra Hoca kimselere görünmeden evine varmış.

Mahallenin bencil imamı, çaya düşmüş. Yüzme bilmediği için de başlamış çırpınmaya. Hemen koşup köylüler. "Elini ver, elini ver" diye bağırmışlar. Ama adam elini uzatmamış. Tam göz göre boğuluyormuş ki! Hoca seslenmiş:
- Yahu! o vermeyi bilmez. Elimi al diye bağırsanıza.

Hoca, bir sabah fırtına sesi ile uyanmış.Pencereden dışarı bakmış, ne görsün! Kuruması için ipe astıkları gömlek düşmüyor mu?!Başlamış bağırmaya:
-"Hatun kalk kurban kesmemiz lazım."
Sabahın körü neye uğradığını şaşıran kadın telaşla sormuş:
- Kurban nereden çıktı efendi.
- Gömleğim, gömleğim ipten düştü.
- Gömlek düştü diye kurban kesildiği nerede görülmüş?!
- Deme öyle hatun, ya içinde ben olsaydım !!

Bir gün hoca camide namaz kıldırıyormuş ve cemaate sormuş bugün benim ne atlatacağımı biliyor musunuz? hep birlikte hayır demişler hocada o zaman bende anlatmayayım öbür gün olmuş hoca yine aynı soruyu sormuş. Bu sefer hep bir ağızdan evet demişler o zaman hoca benim ne söyleyeceğimi biliyorsanız boşuna anlatmayayım demiş. Ve öbür gün hoca yine aynı soruya eşlik etmiş ve cemaat demiş ki hocam aramızda bilenlerde var bilmeyenlerde hoca yine boş çıkmamış o zaman bilenler bilmeyenlere anlatsın...

Bir gün Temelin oğlu olmuş. Nasrettin Hoca Temeli ziyarete gitmiş ve başlamış ağlamaya. Temel sormuş:

- Neden ağlıyorsun?

Nasrettin Hoca:

-Şimdi bu çocuk nasıl büyüyecek başına ne belalar gelecek bu yüzden ağlıyorum.

Temel:

- Yaa ağladığın şeye bak.

Aradan uzun zaman geçmiş ve Temelin oğlu ölmüş. Herkes ağlarken Nasrettin Hoca gülmekten, mutluluktan bayılacakmış. Temel üzgün üzgün sormuş:

- Neden bu kadar mutlusun demiş.

Nasrettin Hoca:

-Oğlunun başına bir dert gelmeden göklerdeki yerine gitti diye demiş.

Hoca akşamleyin eve doğru yürürken, baklava seven geveze bir köylüyle karşılaşır.
- Hoca, kısa bir süre önce bir adam büyük bir tepsi baklava götürüyordu.
- Beni ilgilendirmez!
- Fakat adam tepsiyi sizin eve götürüyordu.
- O zaman seni ilgilendirmez!

Bir gün Nasrettin Hoca pazara giderken çocuklar etrafını almışlar. Hepsi birer düdük ısmarlamış, ama para veren olmamış.
Hoca çocukların tümüne olumlu cevap vermiş:
- Peki, olur...
Çocuklardan yalnız biri, elinde para olduğu halde, Hocaya şunları söylemiş:
- Şu parayla bana bir düdük getirir misin ?
Hoca akşama doğru pazardan dönmüş. Yolunu bekleyen çocuklar hemen
Hocanın etrafını sararak düdüklerini istemişler.
Nasrettin Hoca, cebinden bir düdük çıkarıp kendisine para veren çocuğa uzatmış.
Ötekileri bağırmaya başlamışlar:
- Ya bizim düdükler nerede ?
Hocanın cevabı kısa ve anlamlı olmuş:
- Parayı veren düdüğü çalar.

birgün nasrettin hoca nın evine hırsız girmiş ve alt katta birşey bulamamış o anda hoca üst kattaki dolaba girmiş hırsız dolabı açınca hocayı karşısında görüp korkmuş hoca demişki:kusura bakma hırsız oğlum evde çalınacak birşey yoktu utandım...

Nasrettin Hoca pazarda yumurta satıyormuş. Onu görenler:
- Hoca ne yapıyorsun? Dokuzunu bir akçeye aldığın yumurtaların, onunu bir akçeye satıyorsun. Böyle ticaret olur mu? Derler.
Hoca, yaptığı işten hoşnut, şöyle karşılık verir:
- Aldırmayın. Dostlar beni alışverişte görsün yeter...

Nasreddin Hoca eşeğine binmiş köyüne giderken tuvaleti gelir, bir ağaçlıkta dere kenarında eşekten inerek kaftanını çıkarır, eşeğin üzerine koyarak ortadan kaybolur, ihtiyacını gidererek döndüğünde kaftanı ortada yoktur. Israrlı sorgulamasına rağmen eşeğinden de tık çıkmayınca Hoca sinirlenir. Eşeğin semerini çözerek omuzlar ve eşeğine;
- Bre mel'un! Ver kaftanımı vereyim semerini! Diye bağırır.

Hoca'nın karısı ölür. Cenazesinin evden çıkarılacağı sırada imam, usule uyarak cemaate hitaben sorar:
- Merhumeyi nasıl bilirsiniz?
Herkes beraberce:
- 'İyi biliriz!... ' der denmez koşa koşa imamın yanına gelen Hoca:
- "Aman, aman! Sen onu benden sor; kimi kimden soruyorsun!"

Nasreddin Hoca'nın evine bir gün üç molla misafirliğe gelir.

Üçü de birbirinden oburdur. Hoca ne yemek çıkarırsa silip süpürürler. O kadar ki sahanlarda yemek bitince, bunu da "sünnettir" diye ekmekle iyice sıyırırlar.

Bu sırada odaya Hoca'nın oğlu girer. Mollalar Hoca'yı memnun etmek için:
- Aman ne güzel çocuk. Adı ne bunun? Diye sorarlar. Hoca:
- Adı Farzdır, der.

Mollalar şaşırıp birbirlerine bakarlar:
- Bu ne biçim isim Hoca Efendi? Şimdiye kadar böyle bir isim hiç duymamıştık derler. Hoca hemen taşı gediğine koyar:
- Ya sünnet diyeyim de onu da mı yiyesiniz?