Nasreddin Hoca, bir gece, derin uykuda iken. görmüş. Tanımadığı kişiler, Hocaya dokuz akçe vermişler.
Hoca,dokuz akçeyle yetinmek istememiş:
- Hiç değilse, bunu on akçe yapın demiş. Fakat, parayı verenler, dokuz akçeden fazlasını, bir türlü vermek istememişler.
Tam bu sırada, Hoca uykusundan uyanmış. Birde bakmış ki, avucunda, değil dokuz akçe, bir akçe bile yok. Şaşırmış, üzülmüş. Gözlerini sıkı sıkı kapayarak, elini uzatmış:
- Vazgeçtim on akçeden, dokuz akçe olsun yeter, demiş.

Bayram gecesi Nasrettin Hocanın karısı tatlı pişirmiş. Karı koca, konuşa gülüşe yemişler, birazı da artmış, bunu da sabaha yeriz deyip kalkmışlar. Uykuları gelince de yatmışlar. Yatmışlar amma Hocayı bir türlü uyku tutmamış. Nihayet karısını dürtmüş:

- "Hanım kalk, kalk aklıma pek önemli bir şey geldi, durma, kalk." Karısı telaşla kalkıp:

- "Ne var, hayrola" deyince

- "Şu artan tatlıyı getir" Karısı, tabağı getirince

- "Çök yanıma" demiş. Oturup tabağı bir güzel temizlemişler. Sonra

- "Şimdi yatalım, uyuyalım. Hiç olmazsa tatlı karnımızda olsun."

Konya çarşısındaki helvacı dükkânlarının vitrinlerine iştahla bakan gariban adamın biri, bir dükkân sahibinden biraz helva sadaka olarak vermesini istemiş. Dükkâncı vermemiş. Garibanın canı da çok helva çekmiş. Dayanamayıp, dayak yemeyi de göze alarak başka bir helvacı dükkânına girmiş. Bir lenger helvayı önüne çekmiş ve hızla atıştırmaya başlamış.

Helvacı adamın üstüne yürümüş;

- "Bre adam, sorup istemeden, parasını ödemeden böyle helva yenir mi?" demişse de adamın aldırmayıp atıştırmayı sürdürdüğünü gören helvacı, adama sille tokat girişmiş.

Dükkânda tesadüfen bulunan Nasreddin Hoca müşterilere doğru dönüp:

- "Şu Konyalı helvacılar ne iyi adamlar; parası olmayan garibana bile döve döve helva yediriyorlar." demiş.

Bir gün Nasreddin Hoca'nın eşeği çalınmış. Can sıkıntısı içinde durumu komşularına anlatınca her kafadan bir ses çıkmaya başlamış. Birisi:

- Hocam demiş niye ahırın kapısına iyi bir kilit takmadın sanki ?

Bir başkası:

- Evine hırsız giriyor da senin nasıl haberin olmuyor ? diye konuşmuş.

Bir diğeri de :

- Hocam demiş, kusura bakma ama eşeğin çalınmasına en büyük sebep yine sensin. Çünkü doğru dürüst bir ahırın bile yok. Nerden baksan dökülüyor. Hoca kızmış:

- Yahu demiş, iyi, güzel de kabahatin hepsi benim mi ? Hırsızın hiç mi suçu yok ?

Bir komşu Nasrettin Hocaya koşa koşa gelmiş:
- Aman Hoca! Bizim evde karılarımız kavga ediyorlar, çabuk gel, demiş.
Hoca hiç aldırış etmeden şöyle sormuş:

- Yaş hakkında mı, yoksa görünüş hakkında mı?

- Hayır, başka bir şey hakkında, diye cevaplandırmış komşu!

- Öyle ise evine git ve merak etme şimdiye kadar çoktan barışmışlardır.

Bir gün Nasreddin Hoca'yı siyah elbiseleriyle görenler:

- Ne oldu Hoca efendi, bu gün karalar giymişsin? Demişler.

- Oğlumun babası öldü de, Onun yasını tutuyorum, demiş Hoca.

Nasrettin Hoca, bir akrabasına gece yatısına gitmiş. Nihayet yatma vakti gelince, kendisine ayrılan odaya girip soyunmuş. Sıra gecelik kavuğu giymeye gelmiş. Hoca, kavuğu başına geçirir geçirmez boğulacak gibi olmuş. Kavuk, adamakıllı bol ve uzun olduğundan Hocanın boynuna geçivermiş. Ne yaptıysa kavuğu başına uyduramayan Hoca, mendilini çıkarıp kavuğu ortasından sıkıca bağlamış ve başında durabilecek bir duruma getirmiş. Sabahleyin ev sahibi kavuğu görünce:

- "Hocam, kavuğu boğmuşsun!.." demiş. Hoca da:

- "Birader, ben onu boğmasaydım, o beni boğacaktı!.."

Nasrettin Hoca, bir gün cuma namazından çıktıktan sonra eşeğine binmiş, cemaatle birlikte eve doğru gidiyormuş. Eşek, bir ara hızlı hızlı yürüyerek kalabalığın önüne geçmiş. Hocanın arkası cemaate doğru gelince, hemen eşekten inip tersine binmiş. Yanındakiler sormuşlar.

-Eşeğe neden ters bindin Hocam? Hoca, kıs kıs gülerek:

- Sizlere saygısızlık olmasın diye, demiş.

Arkadaşları Nasrettin Hocaya, takılırlar:
- Hoca, sizin hanım akşama kadar kapı kapı dolaşıyor.
- Olur mu canım dediğiniz kadar dolaşsaydı bize de bir ara uğrardı!

Bir arkadaşı Nasrettin Hocaya gelmiş.
- Bana bak Hoca, kulağını bükmesi benden... Şu karına bir şey söyle, sabahtan akşama kadar ev ev dolaşıyor, konu komşu bırakmıyor... Söyle de azıcık evinde otursun. Hoca:
- Peki, görürsem söylerim...

Nasrettin Hoca, bir köyde vaaz veriyormuş. Laf arasında Hazreti İsa'nın göğün dördüncü katında olduğunu söylemiş. Vaazdan sonra, bir kadın Hoca'ya yanaşmış:
- Hazreti İsa, orada ne yer, ne içer? Demiş.
Hocanın tepesi atmış:
- Ey hatun, köyünüze geleli şunca zaman oldu, benim ne yiyip, içtiğimi sormazsın da, Allah'ın peygamberini sorarsın!

Hoca, bir gün, bir münasebetle birisiyle konuşur, uzun müddet dertleşir. Adamcağız giderken "bağışla" der, "tanıyamadım, kimlerdensin sen?" Adam, "tanımıyordun da" der; "bunca vakittir ne diye uzun uzun konuştun benimle?" Hoca der ki:
- Baktım, kavuğun kavuğuma benziyor, kaftanın kaftanıma, seni kendim sandım.