İkinci Dünya Savaşının iyice kızıştığı günlerdi. Karısından mektup aldı.
Eşi:

- İzlanda'da eli iş tutar erkek kalmadı. Hepsi askere gitti. Ne yapayım kocacığım, artık bahçeyi kendim belleyeceğim.

Derhal cevap yazdı.

- Sakın ha, bahçeyi kazayım filan deme, silahlar orada gömülü.
Savaşta mektuplar açılıp incelendiği için, bir manga asker gelip evin bahçesinde kazmadık yer bırakmadılar. Adam bir hafta sonra karısına gönderdiği mektupta:
- Sanırım bahçe iyice bellendi... Sebzeleri hemen ek karıcığım, diyordu.

Bir uçak yolculuğunda hosteslerden biri, ön taraftan yolculara seslenir:

- Sayın yolcularımız uçağımızda ani bir elektrik arızası meydana geldi. İçinizde elektrikten anlayan biri var mı acaba?

Orta sıralarda, arka arkaya oturan iki yolcu el kaldırır. Hostes; arkadaki yolcuyu pilot kabinine davet eder. Adam arızayı hemen bulup giderir.

Aradan beş on dakika geçer aynı hostes yine aynı yerde görünür. Sayın yolcularımız uçağımızda ani bir hidrolik arızası meydana geldi, içinizde hidrolikten anlayan biri var mı acaba?

Orta sıralardan yine iki kişi el kaldırır; Biri daha önce elektrik arızası olunca elektrikten anlayanlar sorulduğunda da el kaldıran kişidir. Diğeri de başka biri. Hostes; daha önce elektrik arızasını gideren değil de, öteki el kaldıranı davet eder. Bu tür değişik arıza olayları; birkaç kere daha devam eder.

Hostes; belirttiği konularda yardımcı olabilecekleri sorulduğunda her seferinde orta sıradaki adam; ben anlarım anlamında elini kaldırır. Ancak, hostes diğer arızaları için yardıma devamlı el kaldıran kişi dışında başkalarını çağırır. Son bir arıza duyurusunda; aynı kişi tekrar el kaldırınca hostes dayanamaz ve adamın yanına gider;

- Beyefendi der Hangi arızayı söylesem, el kaldıranlardan biri hep siz oluyorsunuz sizin mesleğiniz nedir? Adam yanıt verir:

-Subayım.

Yüzbaşının çok sevdiği ve güvendiği Onbaşı Mehmet'in cezalandırdığı er, yüzbaşının karşısında:

- Komutanım benim bir şıkayetim var.

- Söyle.

- Mehmet onbaşı beni döğdi.

- Git, ben onun cezasını veririm.

- Ama yüzbaşım; hem döğdi, hem söğdi.

- Anladım, git cezasını veririm.

- Anama babama laf etti.

- Git cezasını veririz dedik ya.

- Benim anam da yohtur, babam da yohtur.

- Allah rahmet eylesin. Benim de öyle. Sen git anladım.

- Ama yüzbaşım, Mehmet onbaşı benim anama da laf etti, babama da laf etti. Anam da yohtur, babam da yohtur. Anam da sensin, babam da sensin.

Yüzbaşı:

- Derhal koş; çağır Mehmet Onbaşı'yı buraya! dedi.

Manevra varmış.Mehmet elde tüfek yerde yatıyormuş Komutan gelip sormuş

-Düşman önden gelirse ne yaparsın?

Mehmet cevaplamış

Şu yandan, bu yandan, arkadan gelirse, diye tekrar sormuş komutan Mehmet bunları da cevaplamış

Komutan en sonunda

-Ya düşman tepeden gelirse? deyince.

-Bu memleketin tek askeri ben miyim komutanım?

Bir gün Temel askerdeymiş komutanları hepsini sıraya dizmiş ve yanına sıradaki askeri çağırmış komutan sormuş;
- Adın ne?
- Ahmet
- Soyadın ne?
- Çakır
- Nerelisin?
- Urfa
Komutan bir tokat atmış ve tekrar sormuş;
- Nerelisin?
- Urfa, demiş. Komutan yine sormuş.
- Nerelisin? Bu sefer aklına gelmiş.
- Şanlıurfa, demiş ve yanına Temel'i çağırmış? Demiş ki adın ne? Temel Soyadın karagül nerelisin demiş komutan tokat atmasın diye ŞanlıTrabzon demiş

Temel günün birinde askere gitmiş. Paraşütçülük görevi yapıyormuş. Gece rahmetli annesini rüyasında görmüş. Annesi rüyasında yarın paraşütten atlama paraşütün açılmayacak demiş. Yarın sabah helikoptere binmişler. Herkes atlamış Temel ve komutan kalmış. Komutan atla demiş atlamamış atla demiş atlamamış. Komutan niye atlamıyorsun deyince gece annemi gördüm atlama dedi demiş komutan o zaman paraşütleri değişelim demiş paraşütü değiştirmişler. önce Temel atlamış paraşüt açılmış. Komutanı atlayınca açılmamış. Komutanı Temel'in yanından hızlıca geçmiş. Temel sormuş:
- Komutanım nereye gidiyorsun demiş. Komutanı;
- Ananın yanına gidiyom ananın yanına demiş

Bölük komutanı, İstanbullu Bitirim Celal'i derse kaldırdı:

- Vatan neye derler?

- Komutanım, vatan, anamızdır.

- Bir tarifi vardı, onu istiyorum.

Bitirim Celal kıvıramadı, "vatan anamızdır" demekte diretti. Yüzbaşı onu oturtup Memo'yu kaldırdı:

- Sen söyle bakalım, vatan neye derler?

Memo yutkundu, zorlandı... Sonra kaşıyla gözüle Celal'i işaret etti:

- Voten, bizim Bitirim Celal'in anasidir komitanim!"

Komutan içkiyi yasakladı ve duvara "Alkol öldürür" diye yazdırdı.
Ertesi sabah, bu yazının altına bir cümle eklenmişti:
"Asker ölümden korkmaz".

Anadolu kasabalarından birinde jandarmalar bir eve kitap baskını yapıyor.

Jandarma timinin basındaki astsubayın dikkatini, duvara çivilenmiş birkaç raftan ibaret kütüphanede bir kitap çekiyor:

"Bir Anti-Komünistin Mücadelesi"

Komutan kitabi eline alıp soruyor:
- Bu tür kitapların yasak olduğunu bilmiyor musun?
Ev sahibi:
- Komutanım, ben anti-komünistim, zaten kitap da öyle.
Komutan, külyutmaz bir ifadeyle cevap veriyor.
- Fark etmez, biz komünizmin her türüne karşıyız.

Askerliğe yeni başlamış bir er çavuşunun yanına giderek:

-Efendim, çorbada kum vardı! dedi.

Çavuş kaşlarını çatarak

-Ne olmuş yani? Buraya yemek beğenmeye değil, vatan toprağını korumaya geldiniz. Bir daha böyle bir şikayet istemem! dedi. Erin cevabı hazırdı:

-Evet ama komutanım! Biz buraya vatan toprağını yemeye de gelmedik!

Temel askerliğini yapıyormuş. Bölükte 40 ere izin vermişler. Geç kalırlarsa çadır hapsi var, ancak iyi bir mazeretleri olursa affedilecekler. 40 kişiden 39'u da geç kalmış, hep aynı mazeret;

-Atla istasyona celeydum. At çatladi, tren kaçtı, geç kaldum!

Derken kırkıncı da tamamlanmış, Temele sıra gelmiş.

-Senin de mi atın çatladı? diye sormuşlar.

-Hayır! demiş Temel, Yoldaki 39 at leşini geçemedum!.

Komutan emir erini çağırmış:

- "Bana çabuk bir lazer yazıcı bul getir."

- "Emredersin komutanım." Bir saat sonra emir eri yanında başka bir er ile gelmiş.

- "Lazer yazıcıyı getirdim komutanım."

- "Hani nerde lan?"

- "Komutanım bu arkadaş laz bir erdir ve bizim bölükte yazıcıdır!"

- "Ulan iyi ki, scanner istememişiz be!"